全新苹果iPhone7/Plus渲染图来袭:深蓝色亮眼
Адолф Хитлер Adolf Hitler | |
![]() 百度 此外,美国财政部将在60天内出台方案,限制中国企业投资并购美国企业。
| |
Мандат 2 август 1934 – 30 април 1945 | |
Претходник | Паул фон Хинденбург (како претседател) |
---|---|
Следбеник | Карл Дениц (како претседател) |
Роден | 20 април 1889 Браунау на Ин, Австроунгари?а ![]() |
Починал | 30 април 1945 Берлин, Германи?а ![]() |
Парти?а | НСДАП |
Адолф Хитлер (германски: Adolf Hitler, 20 април 1889 – 30 април 1945) — водач на нацистите и канцелар на Германи?а од 1933 до 1945 година.
Адолф Хитлер е роден во Браунау на Ин, Австроунгари?а (денес Австри?а), како син на цариник. Работел како цртач на разгледници и молер. За време на Првата светска во?на се борел во Франци?а, бил изложен на бо?ни отрови и потоа бил одликуван за храброст.
По поразот на германско-австриските сили, то? станал еден од бро?ните бесцелни, невработени и депримирани лу?е, кои се сновеле низ Германи?а и размислувале што ?е се случи со нивната некогаш голема наци?а.
На оваа тема Хитлер почнал да размислува не како за неуспех во воена смисла, туку како за ?нож во грб“ од германските политичари, корумпирани од комунистите и Евреите. Решил да формира парти?а, ко?а ?а нарекол Националсоци?алистичка германска работничка парти?а (накусо Нацистичка парти?а) и испланирал одмазда за поразот и реставраци?а на германската гордост.
Набргу потоа во себе почнал да открива талент за говорништво и способност да ги врзува лу?ето за своите идеи.
Нацизмот почнал вртоглаво да се шири ме?у широките народни маси во Германи?а, но првиот обид за презема?е на власта со сила пропаднал. Но со па?а?ето на Германи?а во длабока економска криза и со расте?е на невработеноста, Хитлер почувствувал дека дошло неговото време и успеал да си го пробие патот до власта, нуде??и му на народот само едно решение: слепа послушност на неговата вол?а.
Хитлер успеал на 30 ?ануари 1933 година да го придобие и натера претседателот фон Хинденбург да го назначи за канцелар. Следната година Хинденбург починал, а Хитлер ги приграбил и неговите функции и се нарекол Фирер (водач).
Набргу потоа Хитлер започнал да размислува за осво?ува?е на светот. Се насочил кон соседните зем?и и со инвази?ата на Полска на 1 септември 1939 ?а предизвикал Втората светска во?на. До 1942 година станал господар на цела Европа и на Советските територии до Москва. Но потоа, Со?узниците со нивните комбинирани сили ?а разбиле германската во?ска и во април 1945 додека руската артилери?а го разорувала Берлин, Хитлер во сво?от бункер си го одзел животот.
Адолф Хитлер бил гени?ален на сво? начин. Но сво?от потенци?ал го искористил за нечовечни цели - директно бил одговорен за смртта на 60 милиони лу?е, стотици милони ранети и безбро? разурнати градови и така на светот му нанел поголемо зло од било ко?а личност во истори?ата.
Ран живот
[уреди | уреди извор]Се родил во Браунау на Ин како четврто од шест деца на А?лоз и Клара Хитлер. Како мал сакал да стане опат, но подоцна кога созреал го привлекувало сликарството. Сво?от татко го гледал со страв и почит и пове?е ?а сакал сво?ата ма?ка. По нивната преселба во Линз татко му се пензионира и се почесто му ги кажува своите искуства кои ги доживеал работе??и како цариник, и Адолф уште од тогаш ?а замразил професи?ата на сво?от татко. По смртта на Ало?з,(1907) Адолф попушта со уче?е иако дотогаш се покажал како доста интелигентно дете, то? продолжува да ги учи само оние предмети кои го интересираат - истори?а и географи?а додека за другите се из?аснува дека се апсолутно непотребни и дека не би му послужиле за ништо. На шеснаесет годишна возраст го напушта училиштето и заминува за Виена. Таму останува одреден период сè додека не дознае дека ма?ка му е сериозно болна. То? се обидува да стапи во контакт со пове?е доктори (сите кои ги молел за помош биле Евреи) но нитуеден од нив не сакал да му помогне. Се вра?а во Линз со надеж дека ма?ка му успеала да на?де доктор, и дознава дека не и останува уште долго време за живее?е. Во 1907 умира Клара Хитлер и то? се вра?а во Виена каде што се обидува да влезе во Виенската академи?а на уметностите, но две години по ред го одбиваат со об?аснува?е дека темите на неговите цртежи се од неживата природа. Бил навистина талентиран уметник. Следните пет години во Виена му биле на?ужасните години во неговиот живот. Тогаш конечно се откажал од сликарството и се вработил во библиотека од каде што земал книги и се одлучил да го продолжи своето образование. Платата ко?а ?а добивал била многу мала и то? сите пари што ги имал ги трошел на книги и театарски претстави. Потоа ?а изгубил работата во библиотеката поради недоразбира?е со евреите кои работеле со него и се вработил на градилиште од каде што слуша??и ги своите соработници и сфа?а??и дека неговите размислува?а се многу по интелектуални од оние на лу?ето кои работеле со него, се обидува да им ги по?асни работите за власта, но ово? настан завршил трагично и то? се вработил на друго градилиште. И од таму го избркале и го претепале, па с? уште во него имало надеж дека може да успее да работи како секо? нормален човек па уште еднаш се обидел да работи како градежник, но и ово? обид завршил трагично за него. После ова конечно сфа?а дека никогаш нема да биде како останатите и тука уште пове?е ?а воздигнува во своите ставови Германската наци?а над другите нации во Германи?а како единствена наци?а ко?а заслужува простор за живее?е. Потоа учествува во првата светска во?на на Австроунгарскиот фронт каде што само двапати е повреден. Пред првата повреда сре?ата одлично го служела, каде и да се по?авел неколку минути по неговото заминува?е се случувало или бомбардира?е или експлози?а. Но сепак сре?ата го изневерува кога во едно бомбардира?е е повреден, но сепак само со една несериозна повреда на раката. Потоа во една експлози?а се здобива со сериозна повреда на ногата каде што го губи едниот семеник.
Воздигнува?е до мо?
[уреди | уреди извор]По напушта?ето на болницата, то? активно почнува да го живее политичкиот живот во Минхен во ма? - ?уни 1919. Како воен-политички агент се зачленил во една мала Работничка парти?а во Минхен во септември 1919. Во 1920 то? доа?а на чело на Работничката парти?а. Се откажал од во?ската, и се жртвувал себеси унапредува??и го своето место во парти?ата ко?а истата година била преименувана во Националсоци?алистичка Германска Работничка Парти?а. Имало поволни услови за развива?е на оваа парти?а. Економските грижи, како и навредата на Германи?а со поразот во Првата светска во?на особено биле изразени во Бавари?а за време на традиционалниот сепаратизам како и омразата кон републиканската влада во март 1920 неколку воени офицери се обиделе да воспостават десницата во владата.
Постоеле поволни услови за развива?е на оваа мала парти?а, кои Хитлер успешно ги искористувал. Кога се приклучил на парти?ата то? бил неактивен, то? се придружил на програма со разни националистички и соци?алистички идеи и го развил своето водство. Неговата пропаганда и неговите лични амбиции кои ги покажувал предизвикале многу конфликти со другите водачи во парти?ата. То? им го возвратил ударот на останатите кои сакале да го избркаат од парти?ата на то? начин што му понудиле оставка, но кога виделе дека иднината на нивната парти?а стои во негови раце се откажале од иде?ата. Во 1921 годнина Хитлер станал нивни водач со речиси неограничена мо?. Со самото стапнува?е на водачкото место то? на преден план решил да формира масовно движе?е, чи?а мистичност и мо? ?е ги заслепи сите и ?е ги направи да му бидат ло?ални. То? сво?ата пропаганда ?а започнал преку партискиот весник, и преку митинзи на кои публиката од неколкумина прераснала во ил?адници фанатици. Со сво?ата харизматична личност и своето динамично водство, то? привлекол верен кадар на нацистички водачи, лу?е чии ими?а денес живеат во срам - Алфред Росенберг, Рудолф Хес, Херман Геринг и ?улис Стречер.
Кулминаци?ата на наглото расте?е на нацистичката парти?а во Бавари?а во обидот да зададе државен удар е во ноември 1923, кога Хитлер и генералот Ерик Лудендорф се обиделе да ?а одземат предноста на актуелната конфузи?а и опозици?ата на Ва?марската Република да ги натераат водачите на Баварската влада и командантот на локалната во?ска да прокламираат национална револуци?а. Во пресметката ко?а што се случила, полици?ата и арми?ата испалиле предупредувачки оган. Хитлер бил повреден а четири полица?ци убиени. То? нацртал и неколку лекции од движе?ето кое морало легално да ?а достигне власта. Хитлер бил обвинет со казна затвор од пет години од кои одслужил само девет месеци и тоа во релативна удобност во Ландсберскиот замок. За време на одслужува?ето на казната затвор то? успеал да го напише првиот том на книгата ?Мо?ата борба“, кое претставува негова политичка автобиографи?а.
Идеите на Хитлер вклучувале нееднаквост ме?у расите, нациите и единките како дел од природната селекци?а ко?а што ?а издвоила Ариевската раса како креативен елемент на човештвото. Според него природна единка на човештвото бил човекот, од кои на?мо?ни биле Германците. То? верувал дека државата постои за да му служи на народот, елемент ко? Ва?марската Германска Република го предаде. Парламентарно демократската влада била дво?но проколната. Ги апсорбирала еднаквоста на поединците ко?а за Хитлер не постоела и претпоставувала дека тоа може преку парламентарни процедури да биде донесено во корист на народот. Наместо тоа Хитлер се залагал за обединува?е на народот кое ?е го на?де своето очовечува?е во Фирер, што придонело перфектен авторитет. Под Фирерот, парти?ата била обликувана од народот и се претворила во негово обезбедува?е.
На?големиот непри?ател на нацизмот не биле погледите на Хитлер, ниту пак либералната демократи?а во Германи?а ко?а била пред колапс туку тоа бил марксизмот. Покра? марксизмот, уште поголеми непри?атели биле Евреите, кои Хитлер ги сметал за реинкарнаци?а на злото. Посто?ат различни верува?а на историчарите за тоа кога антисемитизмот стана на?длабоката и на?силната Хитлерова осуда. Во 1919 то? напишал: ?Рационално антисемитизмот мора да води кон систематска легална опозици?а. Неговата кра?на цел мора да биде елиминира?е на сите Евреи“. Во ?Мо?ата Борба“ то? ги опишува Евреите како ?уништувачи на културата“, ?паразити на наци?ата“ и ?закана“.
За време на присуството на Хитлер во затворот, Нацистичката Парти?а ослабела како резултат на внатрешни недоразбира?а. По излегува?ето од затворот, Хитлер се соочил со потешкотии ко? не постоеле пред 1923. Економската стабилност била постигната со реформи во финансиите. Се чинело дека републиката станала многу пове?е почитувана. На Хитлер му се забранувало да одржува говори, на?прин во Бавари?а, а подоцна и во многу други Германски држави. Но и покра? ова парти?ата растела полека, и во 1926 Хитлер успешно ?а воспоставил сво?ата позици?а против Грегор Страсер, чии следбеници биле од северна Германи?а.
Пристигнува?ето на финансиската криза во 1929 предвидувало нов период на политичка нестабилност. Во 1930 Хитлер влегол во со?уз со националистот Алфред Хугенберг во поход против ?унг План, втор преговарач за Германските воени давачки за обесштетува?е. Со помош на Хугенберговиот весник, Хитлер бил во можност за првпат да стигне до националната публика. Со?узништвото исто така му овозможило да побара помош од голем бро? на мо?ни вли?ателни индустриски лица кои ги контролирале политичките фондови и сакале да ги искористат за создава?е на силна десно-ориентирана антисоци?алистичка влада. Сумата ко?а што Хитлер ?а добил од индустри?алците ?а поставиле неговата парти?а на сигурна финансиска нога и му овозможиле да ?а направи делотворна неговата емоционална по?ава пред средната класа и невработените, заснована на прокламаци?ата на неговата судбина дека Германи?а ?е се ослободи од не?зините страда?а. Врската на Хитлер со Хугенберг и индустри?алците ги илустрирала вештините да ги користи оние кои сакале да го искористат него. Но на?важно негово достигнува?е било воспоставува?ето на вистинска националистичка парти?а ( со не?зини гласачи и следбеници од различни класи и религиозни групи).
Непопусливата пропаганда, поставена против неуспехот на владата да ги подобри условите за време на финансиската криза, придонела со огромен гласачки одзив во полза на нацистите. Парти?ата станала втора по големина во зем?ата. Во 1932 Хитлер бил опозиционер на Хинденбург во претседателските избори, и добил 36,8 проценти од гласовите во вториот круг. То? бил на силна позици?а поради верноста на големата маса народ ко?а го следела, и влегол во серии на интриги со конзервативците како што се Франц фон Папен, Ото Меиснер и синот на претседателот Хинденбург, Оскар. Стравот од комунизмот и одбива?ето на соци?алдемократите ги соединиле. Без оглед на падот на гласовите на нацистичката парти?а во ноември 1932, Хитлер инсистирал дека канцеларството е единствена опци?а ко?а би ?а прифатил. На 30 ?ануари 1933 Хинденбург му ?а понудил канцеларската фотел?а на Хитлер.
Втора светска во?на
[уреди | уреди извор]Германската воена стратеги?а била преземена од Хитлер. Кога успешниот поход против Полска[1][2] не успеал да го произведе посакуваниот мир со Британи?а, то? и наредил на германската арми?а да се припрема за офанзива кон западот. Лошото време направило некои од неговите неподготвени генерали да ?а одложат офанзивата. Ова водело кон две огромни промени во плановите. Првата промена била Хитлеровата наредба да попречи евентуално британски претседател во Норвешка на то? начин што би ги окупирал Норвешка и Данска во април 1940. Хитлер имал лични интереси во оваа операци?а. Од то? момент па натаму неговата интервенци?а во деталите на воените операции пораснала. Втората промена била прифа?а?ето на планот за напад преку Ардените на генералот Ерик вон Машта?н ко? започнал на 10 ма?. Ова бил брили?антен план и почетокот на успехот на Германи?а. Германската во?ска сигнала до каналните порти, каде што не успеале да стасаат во првата светска во?на, за време од 10 дена. Холанди?а се предала по 4 дена, а Белги?а по 16 дена. Хитлер ги задржал тенковите на генералот Карл вон Рундштед ?ужно од Динкерк, што им овозможило на британските во?ски да се евакуираат. Ме?утоа западната кампа?а во целост била неверо?атно силна. На 10 ?уни Итали?а влегла во во?ната на страната на Германи?а. На 22 ?уни Хитлер триумфално и одмазднички го прифатил и потпишал договорот за капитулаци?а на Франци?а во истата простори?а од истиот вагон од истиот воз на истото место каде што Германи?а потпишала капитулаци?а кон кра?от на Првата светска во?на.
Хитлер се надевал дека Британците ?е сакаат да преговараат за примир?е. Но тоа не се случило, па то? продолжил со неговиот план за инвази?а на Британи?а и елиминаци?а на британската воена сила. Во исто време почнале и подготовките за инвази?а на СССР, кои според Хитлер, биле последна надеж за Британската заштита од контролата на Германи?а над континентот. Потоа Мусолини извршил инвази?а врз Грци?а, каде што поразите на итали?анската арми?а ги намамиле германските сили да до?дат на Балканот но и во Северна Африка. Хитлеровите планови биле нарушени од страна на ?угослави?а во март 1941 на то? начин што била отфрлена владата ко?а имала склучено договор со Германи?а. Хитлер веднаш и наредил на германската арми?а да ?а покори ?угослави?а. Нападите на Средозем?ето, иако успешни, биле ограничени, споредува??и ?а инвази?ата на СССР.
Нападот врз СССР започнал на 22 ?уни 1941 година под името Барбароса. Германската арми?а многу брзо навлегувала на територи?ата на СССР, заробува??и околу 3 милиони Руси, но не успеала да го победи противникот. Хитлер станал арогантен кон своите генерали. То? не се сложувал со нив во врска со главниот напад, и го трошел своето време и сила на концентрира?е во една единствена цел. Во декември 1941, неколку мил?и пред Москва, контраофанзивата на Црвената Арми?а конечно му докажала на Хитлер дека неговите планови не можат да бидат реализирани.
На 7 декември, ?апони?а ?а нападнала американската поморска воена база, Перл Харбор. Хитлеровиот со?уз со ?апони?а го натерал да им об?ави во?на на САД. Од то? момент целата негова стратеги?а се променила. То? се надевал и пробал (како неговиот идол Фредерик II Велики) да го скрши она што мислел дека е натприродна коалици?а на неговиот противник на то? начин што сакал да го натера еден од нив да склучи примир?е со Германи?а. Неговиот план за растура?е на натприродната коалици?а ме?у Сталин, Черчил и Рузвелт се остварил, но дури по Втората светска во?на кога ве?е било предоцна за Хитлер. То? исто така наредил и реорганизаци?а на германската воена економи?а.
Во ме?увреме, Химлер ?а подготвувал зем?ата за нова распределба на Европа. Од 1933 до 1939 а во некои бара?а дури и за време на првите години на во?ната, Хитлер правел планови да ги избрка Евреите од Големиот Германски Ра?х. Во 1941 неговиот план за брка?е на Евреите се променил во план за чисте?е на Евреите. Концентрационите логори кои ги создал под нацистички режим биле проширени и вклучувале уништувачки логори, како Аушвиц, и мобилни бригади за чисте?е како што била А?нсатз-групата. Дури и католиците, По?аци, Роми, хомосексуалци, и хендикепираните биле мета на прогонува?е. Дури 6 милиони Евреи биле убиени за време на во?ната. На кра?от на 1942, поразот ка? Ел Аламеин и Сталинград како и пристигнува?ето на американските трупи во француска северна Африка придонеле до пресвртница во во?ната. Со ова почнал да се менува и карактерот на Хитлер. То? почнал да ги предводи операциите на исток од главните штабови, одбил да ги посети бомбардираните градови или да дозволи повлекува?а, станал зависен од неговиот психи?атар, Теодор Морел, и бил под лекарства. Сепак Хитлер не ?а изгубил мо?та да реагира енергично.
По апсе?ето на Мусолини во ?ули 1943 и капитулаци?ата на Итали?а, то? не само што наредил окупаци?а на сите важни позиции окупирани од итали?анската арми?а, туку исто така и наредил да се спаси Мусолини, со намера да биде премиер на новата фашистичка влада. На источниот фронт, имало се помалку и помалку можност да биде под офанзива на германската арми?а. Односите со неговите коаманданти на арми?ата станале напнати, сè пове?е и пове?е со расте?ето на важноста на СС дивизиите. Во ме?увреме неуспехот на миси?ата на У-бродот како и бомбардира?ето на Германи?а многу ги намалиле шансите за победа. Оча?ните офицери и анти-нацистичките цивили се спремале да го отстранат Хитлер и да преговараат за мир. Биле планирани неколку обиди во периодот од 1943-1944; на?блиску до успехот бил оно? на 20 ?ули 1944 кога Колонел Клаус вон Стауфенберг подметнал бомба на конференци?ата во Хитлеровиот штаб во источна Пруси?а. Но Хитлер се извлекол без големи повреди, и со неколку исклучоци, сите кои учествувале во то? план биле убиени.
Намалува?ето на независноста на неговата арми?а било комплетно; Национал Соци?алистичките политичари биле избрани за сите воени штабови. Потоа Хитлер се разболел, но не се одморал, ниту губел контрола, и продолжил да вежба скоро хипнотичка мо? кон неговите потчинети. Со?узната инвази?а над Норманди?а (6 ?уни 1944) го обележила почетокот од кра?от на во?ната. За неколку месеци, 8 европски главни градови (Рим, Париз, Букурешт, Софи?а, Атина, Белград, Хелсинки) биле ослободени од со?узниците или се предале на нив. Во декември 1944 Хитлер ги преместил неговите штабови на запад за да организира офанзива на Ардените насочена кон разделува?е на американските и британските армии. По неуспехот, неговите надежи за успех сега биле минимални, засновани на употребата на нови оруж?а (Германските ракети биле лансирани во Лондон од ?уни 1944) или на раскинува?е на со?узничките сили.
Смртта на Хитлер
[уреди | уреди извор]По ?ануари 1945 Хитлер не ?а напуштил канцелари?ата во Берлин или неговиот бункер, смислува??и план за последен отпор на ?угот како што се ближеле советските сили кон Берлин. Во состо?ба на целсона исцрпеност и нервоза, то? на кра?от го прифатил неизбежниот пораз, и одлучил да си го одземе сво?от живот и да ?а остави зем?ата врз ко?а имал апсолутна мо? на милост и немилост на не?зините окупатори. Пред ова, останале уште две работи да се извршат. Првата - се оженил со Ева Браун на полно? поме?у 28 и 29 април. Веднаш потоа го издиктирал сво?от политички тестамент, оправдува??и ?а неговата кариера и назначува??и ги адмиралот Карл Дениц за претседател и ?озеф Гебелс за канцелар. На 30 април за последен пат се поздравил со Гебелс и неколку останати коишто биле со него, и влегле во бункерот со неговата жена. Хитлер се застрелал, а неговата жена се отрула.
Според неговите инструкции, нивните тела биле запалени. Хитлеровиот успех бил во врска со осетливоста на поствоена Германи?а на неговиот уникатен талент како национален водач. Неговото воздигнува?е до мо? не било неизбежно. Сè уште нема нико? ко? може да се спореди со неговата способност да ги управува настаните до неговата смрт. Мо?та ко?а што ?а имал била безценета. Неговите идеали и намери биле прифатени во целиот свет или во дел од милиони лу?е, особено во Германи?а. Со текот на времето то? бил поразен, уништил голем дел од тоа што останало од старата Европа, додека германскиот народ морал сам да се справи со тоа што би го нарекле подоцна "Нултата година" 1945.
Хитлер како мотив во уметноста и во популарната култура
[уреди | уреди извор]- ?Првата Хитлерова фотографи?а“ - песна на полската поетеса Вислава Шимборска.[3]
- ?Два?ца Хитлерчи?а“ (Two Little Hitlers) - песна на англискиот рок музичар Елвис Костело од 1979 година.[4]
- ?Хитлер: Подемот на злото“ (Hitler: The Rise of Evil) - телевизиска мини-сери?а од 2003 година.[5]
- ?Хитлеровиот круг на злото“ (Hitler's Circle of Evil) - телевизиска сери?а од 2018 година.[6]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Слики нацистко-съватски парад победаты в Бжешч (Брест) 22.09.1939
- ↑ Нацистко-съватски парад победаты в Бжешч (Брест) 22.09.1939
- ↑ Vislava ?imborska, Izabrane pesme. Beograd: Tre?i trg, 2014, стр. 232-233.
- ↑ DISCOGS, Elvis Costello & The Attractions ?– Armed Forces (пристапено на 29.4.2020)
- ↑ IMBd, Hitler: The Rise of Evil (пристапено на 29.4.2020)
- ↑ IMBd, Hitler's Circle of Evil (пристапено на 29.4.2020)
Поврзано
[уреди | уреди извор]- ?Мо?ата борба“ - дело на Хитлер
- НСДАП
- Нацизам
- Членови на Хитлеровиот кабинет
- ?Фирербункер“
- Обиди за атентат врз Адолф Хитлер
|
|
- Адолф Хитлер
- Германци
- Германски канцелари
- Германски националсоци?алисти
- Германски политичари
- Претседатели на Германи?а
- Водачи на држави
- Канцелари
- Премиери на Пруси?а
- Лу?е од Браунау на Ин
- Родени во 1889 година
- Починати во 1945 година
- Членови на НСДАП
- Починати во Берлин
- Националсоци?алистички водачи
- Носители на Железниот крст (1914) од II класа
- Носители на Железниот крст (1914) од I класа
- Германски мемоаристи